Salam untuk semua...
Condition badan yang tak baper nak occay....
tapi masih mamapu betahan kerana keje kat office masih banyak yang perlu di settlekan...
kalau nak diikutkan hati , mau jerk amik mc dan duk umah...
tapi ai kena pikirkan orang lain sama...
kalau keje ai pending...
orang lain pun tak boleh nak submit form...
jadik kena gak gagahkan diri datang office...
ne citer minggu lepas...
tapi disebabkan minggu lepas ai sangat bz dan tak baper sehat....
so citer ne pending lamer kat dalam draf...
ne citer hari rabu minggu lepas...
maser tu ai baru sampai umah...
mak cal bagitau my cousin warded and nak operation Appendix ( toi ker ai eja???....)
mak ajak g malam tu gak coz esok kan ai keje...
my kiddo duk ngan mr sam memandangkan jam dah kul 10 mlm...
jap lagi dorang mesti dah nak tdo...
my SIL pun nak join sekali dan memeriahkan majlis...
kul 10.15 ai dah sampai depan umah mak...
sampai spital kul 10.30 malam..
ai memang tak suka betoi pg spital melainkan ai warded...
tu pun terpaksa, takkan ai nak bersalin kat umah kan???
macam orang zaman dolu2...hehehe....
sampai kat HTAA, kitaorang tak dibenarkan masuk plak...
hampess toi ler...
dah ler ari dah malam ne...
ai pun tipu sunat lite2...
cakap yang kitaorang baru sampai dari jauh...
guard tanya dari maner...
ngan muka selamba ai jawab.. " dari Jerantut, ne baru sampai...."
dan tambah sikit lagi rencah menipu...
" adeq dah ada lam bilik operation..."
guard pun tengok kami atas bawah...
aper kes plak tengok atas bawah, bukan ader bawak senjata pun...
muka pun orang baek2 jerk...
lagipun bukan nya datang bank, datang spital jerk...
ne ai menci kalau spital gomen...
kalau spital swasta, biler2 pun boleh...
sampai kat atas, ai ngan mak terus jerk pergi ward...
nak dijadikan citer...
maser kami sampai kat tingkat 5 tu...
ai dah raser lain macam...
Tapi tu memang pengalaman besa kat ai pergi spital...
bak kater mr sam..." Penakut tahap gaban...."
ai bukan penakut, tapi perasaan takut tu terlalu kuat...
ai dah dekat mek guard kat luar tu cakap pasal orang mati...
tapi ai ngan mak teruskan jerk, maklum ler hari dah lewat...
nanti nak balik plak...
kang lewat sangat, lagipun esok ai nak keje...
ai ajak mak lalu ikut tepi jerk...
nanti kalau doktor nampak, dorang marah ...
maklum ler bukan masa melawat...
baru jerk kitaorang lalu, nampak ler jururawat ngah usung troli orang mati.( Troli yang ader penutup....)
ai memang nak amik gambo tapi takde kekuatan...
cepat2 ai tarik tangan mak supaya jalan cepat2...
terpaksa ler bonda ai tu menggunakan segala tenaga yang dia ader...
sempat lagi bagi ayat2 cinta kat ai...
" yang takut sangat tu kenapa, awok tu pun akan mati gak satu hari nanti...."
memang ler semer orang akan mati tapi bukan ai sajer tuk takut tapi perasaaan tu tak boleh nak kawal...
ai dah cuba nak wat berani tapi tak boleh...
belum habis lagi citer...
katil my cousin ngan si mati tak jauh pun...
dorang semer duk tengok tapi ai duk baek2 atas kerusi sambil fikir nak balik nanti...
ai akan balik sorang2 ke rumah...
ader jerk perasaan nak tdo kat umah mak...
tapi niat terpaksa dibatalkan memandangkan mr sam dan kak yong demam...
nanti kalau jadik apa2, ai takkan maafkan diri ai sampai biler2...
dorang adalah nyawa ai dan pembakar semangat untuk meneruskan kehidupan...
berbalik pada citer tadi, dah puas bersembang....
kami pun mohon untuk balik dulu dan mungkin esok kami datang lagi...
minda ai masih lagi teringat pasal si mati tadi...
padahalnya si mati tu adalah orang tua yang berbangsa cina...
lagik ai takut sebab mayat kafir...
mesti sedang berkeliaran tu...
huhuhu...seram wei...
nak terkencing pun ader...
tapi biler fikir , katil simati betoi2 jalan nak g toilet...
niat nak terkucil tadi tiba2 hilang...
haru biru toi...
sepanjang turun dari wad dan menuju ke kereta...
ai asyik pegang tangan mak sampaikan mak rimas...
nak berjalan pun susah katernya...
tapi nak wat caner, bonda memang dah masak ngan perangai ai yang satu ne...
sebab tu ai tak suka pergi spital...
balik dari spital, mak lapar plak...
so ai decide kami pergi makan kat satay zul..
memandangkan mak tak suka makan nasi...
jom layan pic maser makan ....
ne maser nak balik, waktu dah hampir tengah malam.....
kak gie serta anak daranya...
muka penat dan muka takut....
cian mak bonda....dah ler tak baper chat tapi demi menjaga hati ipar duai
sanggup gagahkan diri untuk melawat nak sedara tersayang...
cukup ler tuk supper kami...
ai layan teh tarik ngah malam ne...
selesai makan dan sambil borak lite2...
kami pun melangkah nak balik rumah masing2...
mula2 ai antar kak g dulu...
pastu baru hantar mak...
mak volunteer nak antar ai....
pastu dier suruh amik mr sam, pastu baru antar mak semula...
tapi ai tahu mr sam mesti dah tdo coz tadi dier makan ubat...
so ai beranikan diri...
lepas antar mak...
pecut keta laju sambil baca surah2 yang ader lam pale otak...
ai langsung tak pandang mirror belakang...
tumpuan hanya jalan raya...
padahalnya jarak dari umah mak ke umah ai hanya 5 minit jerk...
sampai kat umah, satu masalah lagi...
nak buka gate plak...
ai cal mr sam tapi tak angkat...
sah2 ler dah lena akibat dari ubat demam dan selsema yang dia makan tadi...
nak tak nak, ai kena kuar keta dan buka sendiri....
huaaaaaa...takut nyer....
ai baca lagi surah2 yang ai ingat...
sambil terketar-ketak buka mangga...
kalau ler pada maser tu ader ler makhluk yang tegur ai...
rasenyer mau terpengsan kat depan pintu gate tu...
kenapalah ai penakut sangat ne...
sedangkan ai langsung tak nampak pun mayat tu...
yang ai nampak troli tu ajer...
selamat berada lam umah...
cepat2 tutup dan kunci semua pintu...
peluh jangan cakap ler...
basah mengalahkan orang mandi lagi...
tengok jam plak...jarum dah tunjuk hampir kul 2 pagi...
cepat2 basuh mukan dan mandi lite2 ...
terus pegi masuk bilik dan tdo...
dalam pale masih berfikir...
" kalau aku tengok mayat tu tadi, lagi ler aku haru biru..."
" kalau H**** tu ikut ai, macam maner????? "
tak nak pikir....takut...
nak suruh cepat dapat tdo...
ai makan ubat selsema walaupun ai tak selsema langsung...
coz doktor tu dah bagitau aritu...." ubat ne mengantuk, don't drive...'
ai pegang cakap doktor...
memang pun ... tak lamer tu...ai dah tak sedar aper2 pun...
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
Jumpa Lagi...
Semoga hari Esok Lebey Baek dari Hari Ini....
Luv Uolsssss
No comments:
Post a Comment